De wereld is maar petit

Zoals je kunt zien heeft ene Koen Pieters een berichtje achtergelaten bij het reisverslag ‘Wat gaat die klok toch rapido!’. Die zelfde Koen Pieters komt uit Rosmalen en ken ik van gezicht van de springconcoursen die we in Nederland afgestruind hebben in de afgelopen jaren. Wat is de wereld toch weer klein! Is toch nie normaal?

Aan de ene kant is het natuurlijk leuk dat ik hier ook Nederlanders leer kennen. Maar aan de andere kant wil ik ook graag Chinezen van mijn leeftijd beter leren kennen. Wat ik gemerkt heb is dat dat nog niet zo meevalt. De meeste doen in het weekend niet zo veel, ze spelen een spelletje met het gezin of gaat wat andere ietwat saaie dingen doen (sorry Jos; ons pap is namelijk dol op spelletjes :p). Mocht je dan ergens heen willen gaan dan moet het niet al te duur zijn omdat ze niet zo gek veel te besteden hebben. Een keertje bowlen of naar een kroeg gaat dan al niet door.

Al heb ik nu wel al een paar leuke Chinezen leren kennen. Gister zijn we na het Business Dinner met Minister Eurlings (foto’s zie www.lucvanmoorsel.hyves.nl) samen met een aantal collega’s de kroeg in gedoken. Eurlings ging niet mee, moe en alles. Dat soort smoesjes.

Dan wil ik het graag even hebben over mijn schat van een huisbaas. Die vrouw is nog bezorgder dan m’n moeder. En daar ben ik blij mee, want ik zou gek worden van zo’n moeder! “Het gas uit” “Het raam open als je doucht” “De deur ALTIJD op slot” “Safety number one!” Maar wel top hoor; ze heeft een rijstkoker gebracht en zorgt ervoor dat m’n lekkende airco gefixed wordt.

Eergister heeft de schoolkrant van de Avans Hogeschool een telefonisch interview met me afgenomen, het onderwerp is uiteraard mijn stage hier in China. Ik hoop dat het leuk wordt. Uiteindelijk komt het in een stage special die in december uit zal komen. Even wachten voor het resultaat dus….

Morgen ga ik gehaktballen en tomatensoep eten! Dat is altijd lekker, maar zeker nu ik mijn smaakpapillen er al zo lang niet meer op heb mogen trakteren. De familie Van Der Stolpe heeft me uitgenodigd voor een dinnertje. Daar zegt Luc geen ‘nee’ tegen. Kleine opmerking; ik ben nog niet bekend met de kookkunsten van de vrouw des huizes maar dat zal wel snor zitten. Jullie horen er nog over!

Er is zoveel gebeurt maar daar vertel ik de volgende keer over. Bedankt voor het lezende oog en tot snel!!

Groetjes Luc