Dat doet de deur dicht, daar zijn geen ….. (8)
Door: Luc van Moorsel
Blijf op de hoogte en volg Luc
21 Januari 2010 | China, Shanghai
Hey lieve mensen!
Je staat op het punt om de laatste weblog van www.lucinshanghai.waarbenjij.nu te lezen. Maar niet voordat we hebben gekeken naar: de eerste foto in het fotoalbum dat hoort bij dit verhaaltje. Ik schreef al eerder over Chinese versies van Nederlanders. Het was eergister dat we er eentje tegen het lijf liepen. Maar dit maal had ik de mogelijkheid om hem vast te leggen op de gevoelige plaat. Dus scroll naar beneden en vraag jezelf af op wie die man lijkt. (twee tips: dit is hem in z’n jongere jaren, dus laat hem lekker.)
De kandidaat met het juiste antwoord krijgt van mij persoonlijk een Chinese traditie te verwerken op zijn of haar schoen. (rara wat zou dat zijn?!)
Afgelopen zaterdag was hier een hele leuke groep studenten die Britt kent. Het is een bestuur van een studievereniging uit Delft en deden ook Shanghai een aantal dagen aan. Lekker samen gegeten en daarna als een malle aan de stap. En dat heb ik geweten ook…. Ik was geen knikker meer waard de volgende dag. Zonlicht was niet te harden, evenals te hard geluid. Ralf bellen met de porseleinen telefoon was helaas ook nog van toepassing... (rara wat zou dát zijn?!)
Dinsdag en woensdag zijn Britt en ik naar de oude hoofdstad van de Volkrepubliek China geweest; Nanjing. Met het boemeltreintje daarheen, vervolgens viel het ietwat tegen helaas. Maar gelukkig hebben we er toch nog twee leuke dagen van gemaakt. Wat wel indrukwekkend was, was het mausoleum van Dr. Sun Yat-sen. Hij was de grondlegger van het moderne China met onder andere een stap in de richting van de democratie alhier. In een onbeschoft groot graf, daar lag ie. Dr. Sun Yat-sen mag zich qua populariteit meten aan Mao Zedong, die overigens op het plein der hemelse vrede te ruste ligt. En toen weer naar huis, want zo voelt Shanghai toch wel een beetje realiseerde we ons in het taxiritje naar ons appartement.
Het einde naderde, en het einde naderde snel. En zitten we al in de vooravond van ons vertrek. Morgen zal het vliegtuig ons weer naar de andere kant van de wereld vliegen om daar weer volop te genieten van drop, directheid en ander typisch Nederlands cultuurgoed. Je hebt er toch een beetje naar toe geleefd dus nu is het ook tijd om te gaan. Het was een toptijd en zonder meer een verrijking van ons ow zo jeugdige bestaan.
Graag willen we jullie ontzetten bedanken voor alle leuke berichtjes, mailtjes, sms’jes en zelf bezoekjes! Het is echt leuk om te weten dat jullie toch eigenlijk zo dichtbij zijn ook al zitten er zo verrekte veel kilometers tussenin. BEDANKT!!
Groetjes Britt & Luc
Je staat op het punt om de laatste weblog van www.lucinshanghai.waarbenjij.nu te lezen. Maar niet voordat we hebben gekeken naar: de eerste foto in het fotoalbum dat hoort bij dit verhaaltje. Ik schreef al eerder over Chinese versies van Nederlanders. Het was eergister dat we er eentje tegen het lijf liepen. Maar dit maal had ik de mogelijkheid om hem vast te leggen op de gevoelige plaat. Dus scroll naar beneden en vraag jezelf af op wie die man lijkt. (twee tips: dit is hem in z’n jongere jaren, dus laat hem lekker.)
De kandidaat met het juiste antwoord krijgt van mij persoonlijk een Chinese traditie te verwerken op zijn of haar schoen. (rara wat zou dat zijn?!)
Afgelopen zaterdag was hier een hele leuke groep studenten die Britt kent. Het is een bestuur van een studievereniging uit Delft en deden ook Shanghai een aantal dagen aan. Lekker samen gegeten en daarna als een malle aan de stap. En dat heb ik geweten ook…. Ik was geen knikker meer waard de volgende dag. Zonlicht was niet te harden, evenals te hard geluid. Ralf bellen met de porseleinen telefoon was helaas ook nog van toepassing... (rara wat zou dát zijn?!)
Dinsdag en woensdag zijn Britt en ik naar de oude hoofdstad van de Volkrepubliek China geweest; Nanjing. Met het boemeltreintje daarheen, vervolgens viel het ietwat tegen helaas. Maar gelukkig hebben we er toch nog twee leuke dagen van gemaakt. Wat wel indrukwekkend was, was het mausoleum van Dr. Sun Yat-sen. Hij was de grondlegger van het moderne China met onder andere een stap in de richting van de democratie alhier. In een onbeschoft groot graf, daar lag ie. Dr. Sun Yat-sen mag zich qua populariteit meten aan Mao Zedong, die overigens op het plein der hemelse vrede te ruste ligt. En toen weer naar huis, want zo voelt Shanghai toch wel een beetje realiseerde we ons in het taxiritje naar ons appartement.
Het einde naderde, en het einde naderde snel. En zitten we al in de vooravond van ons vertrek. Morgen zal het vliegtuig ons weer naar de andere kant van de wereld vliegen om daar weer volop te genieten van drop, directheid en ander typisch Nederlands cultuurgoed. Je hebt er toch een beetje naar toe geleefd dus nu is het ook tijd om te gaan. Het was een toptijd en zonder meer een verrijking van ons ow zo jeugdige bestaan.
Graag willen we jullie ontzetten bedanken voor alle leuke berichtjes, mailtjes, sms’jes en zelf bezoekjes! Het is echt leuk om te weten dat jullie toch eigenlijk zo dichtbij zijn ook al zitten er zo verrekte veel kilometers tussenin. BEDANKT!!
Groetjes Britt & Luc
-
21 Januari 2010 - 10:24
Patrice En Rick:
Helaas zijn wij uitgesloten van deelname
aan deze moeilijke prijsvraag want we weten het al! We waren er niet zelf opgekomen dus het is een lastige. Maar, succes allemaal!
Jongens, heerlijk dat jullie morgen weer thuis komen. Deze verhalen zijn leuk maar om jullie in het echt te zien is net even iets leuker.
Goede vlucht terug naar huis en we zien jullie op Schiphol.
Kus!!! -
21 Januari 2010 - 11:07
Judith:
JEUJJ!! Jullie zijn er bijna weer..
Tot heel snel! :-)
-
21 Januari 2010 - 11:08
Teun:
Nou geen idee, niemand in mijn kennissenkring met 1 luioog in ieder geval! En voor die gruune op mun skuun of ik t ok niet te duun! ;) Tot snel! Gaan we de bloemetjes buiten zetten met carnaval! -
21 Januari 2010 - 11:22
Els:
Ik ken wel iemand die er op lijkt maar die kennen jullie niet.
Verder.... bedankt voor je leuke verhalen, 't was leuk om jullie op deze manier te volgen. We wensen jullie een goede vlucht en tot een dezer dagen!! -
21 Januari 2010 - 14:59
Bep:
Wauw mooie foto's!
En 'Ralf bellen met de porseleinen telefoon', hehe nice
De foto, is(/was) het een bekende Nederlander of is het een of ander persoon uit Brabant die ik toch niet ken? ;) Anders gok ik Ramses Shaffy! -
21 Januari 2010 - 16:03
Marcos:
Hey L&B! Ik kan me helemaal voorstellen hoe Shanghai na al die tijd als thuis voelt, ik heb precies hetzelfde met BsAs. En dan roep je dat je zeker nog 'ns terugkomt.. maar er zijn nog zoveel meer fraaie plekken op Aarde te ontdekken natuurlijk!
Was fantastisch om je verhalen hier te lezen Luc, wat ik heb vaak gelachen!
Tot over n maand in NL!
Chau -
21 Januari 2010 - 18:25
Jos En Ine:
en die klieken ophalen vanuit je tenen, dat leren je wel weer af.Dacht 't wel ja.
Tot zo !!! -
22 Januari 2010 - 14:02
Meintje:
LUC!!!! over 2 weekjes kan ik je weer een knuffel komen geven! & je foto´s gaan bekijken! want oh, JIJ BENT GOED!! Alleen daarvoor mag je al wel even in Rio langskomen! hahah!
Ben je inmiddels veilig aangekomen?
Dikke kus! Meintje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
